قربانیان آب!

تحریریه پارسینه: می گوید به اندازه یک پلک بر هم زدن بیشتر طول نکشید: «برگشتم پشت سرم تا از همسرم عکس بگیرم که یکدفعه دیدم ردپایی از پسرم نیست. تا چند دقیقه قبل از این حادثه دستش در دستم بود و کنار ساحل با یکدیگر آب بازی می کردیم؛ اما غلفت من باعث شد تا بی پروا به دل آب بزند و خیلی زود غرق شود.» سه سال از این ماجرا گذشته؛ اما سپیده هنوز نتوانسته با آن کنار بیاید. می گوید آن روز حادثه همراه با خانواده همسرش برای تفریح به شمال رفته بود. همه چیز خوب پیش می رفت تا اینکه آن اتفاق زندگی او و همسرش را از این رو به آن رو کرد: «حالا حدود سه سال است که دیگر رنگ دریا را ندیده ام، اصلا دلم نمی خواهد بدون فرزندم به آنجا بروم. مگر می شود؟ فکر کن با بچه سه ساله ام به دریا رفته بودیم اما بدون آن برگشتیم.» سهیل تنها یکی از کودکانی است که به دلیل غفلت و سهل انگاری خانواده اش در دریا غرق شد؛ درحالیکه آمارها و گزارش های منتشر شده نشان می دهد سالانه افراد زیادی غرق می شوند و جان خود را از دست می دهد. البته این فقط دریا و رودخانه نیست که قربانی می گیرند بلکه شنا در کانال های کشاورزی نیز قربانی های زیادی می گیرد. مجتبی می گوید که همین پارسال پسر نوجوانش را از دست داد؛ چرا که «با دوستانش برای شنا و آب تنی کردن به یکی از کانال های کشاورزی که در نزدیکی خانه مان بود، رفته بود. عمق کانال زیاد بود و به خاطر همین نتوانسته بود خودش را کنترل کند. کاری هم از دوستانش برنیامده بود. جنازه پسرم را آب با خودش چندین کیلومتر جلوتر برده بود.» سارا هم می گوید سال گذشته با خواهرش نزدیک رودخانه رفته بودند: «او پایش را گذاشت روی تنه درخت که عکس بگیرد. سر خورد و داخل رود افتاد. دچار مرگ مغزی شد و جنازه اش را در یکی از روستاهای اطراف پیدا کردند.» در روزهای گذشته نیز خبرهای زیادی در رابطه با غرق شدگی چندین شهروند در کانال ها و استخرهای کشاورزی در شهرهای مختلف منتشر شد.

*وقتی آب قربانی می گیرد

در بی آبی این روزهای کشور، آب اما همچنان قربانی می گیرد و سالانه تعداد زیادی را به کام مرگ می کشاند. این موضوعی است که بابک یکتاپرست، سخنگوی سازمان اورژانس کشور در گفت و گو با رسانه ها آن را تایید می کند: «از اول فروردین تا ۲۶ اردیبهشت‌ماه، ۱۵۷ نفر دچار غرق شدگی شده‌اند که از این تعداد ۵۸ نفر دچار درجاتی از مصدومیت شده و ۱۱۷ نفر فوت کرده‌اند.» سخنگوی سازمان اورژانس کشور با بیان اینکه ۸۲ درصد از افراد غرق شده مرد و ۱۸ درصد زن بوده‌اند، ادامه داد: میانگین سنی مصدومین ۲۴ سال بوده و کم‌سن‌ترین غریق دختربچه‌ای ۶ ماهه و مسن‌ترین آن‌ها آقایی ۹۱ ساله بوده که متاسفانه هر دو در محل حادثه جان خود را از دست داده‌اند. یکتاپرست با بیان اینکه استخرهای شنا و دریاها بیشترین محل غرق‌شدگی هستند، گفت: تعدادی از افراد نیز در رودخانه‌ها، استخرهای کشاورزی، سدها، کانال‌های آب و دریاچه‌ها دچار این حوادث شده‌اند. بوشهر با ۲۵ مورد، فارس با ۱۸ مورد و تهران با ۱۷ نفر بیشترین موارد غرق‌شدگی را به خود اختصاص داده‌اند. اگرچه مقایسه این آمارها با اعداد و ارقام غرق شدگی در مدت زمان مشابه سال گذشته حاکی از کاهش 19 درصدی است؛ اما باید گفت فوت 117 نفر از ابتدای سال تاکنون آماری تکان دهنده و تامل برانگیز است که باید تدبیری برای آن اندیشید. کارشناسان اما در این باره توصیه هایی می کند که توجه به آنها می تواند مانع غرق شدگی شود.

وضعیت آب و هوا را در نظر بگیرید

هرگز در شرایط بد جوی نمی توانید. رعد و برق می‌تواند به آبی برسد که در آن می‌توانید برخورد کنید و باعث آسیب‌های جدی یا حتی مرگ شود. وزش باد شدید نیز می‌تواند شرایطی را برای شناگر ایجاد کند.

شرایط پزشکی شناگران را در نظر بگیرید

اگر شناگر دارای بیماری شناخته شده‌ای مانند تشنج‌های مکرر است، باید همیشه مراقب باشند و وسایل ایمنی کافی جهت شنا کردن تهیه کنند. اگر داروهایی مصرف می‌کنید که تعادل، هماهنگی یا قضاوت شما را مختل می‌کند، از شنا کردن خودداری کنید. داروهایی که برای درمان اضطراب و سایر بیماری‌های روانی استفاده می‌شوند، می‌توانند چنین تاثیراتی را به وجود بیاورند. افرادی که ممکن است به طور ناگهانی توانایی خود را در شنا کردن از دست بدهند، باید در آب همیشه یک جلیقه نجات به تن داشته باشند.

شنا را به صورت اصولی آموزش ببینید

ارائه آموزش شنا به کودکان می‌تواند خطر غرق شدن را تا ۸۸ درصد کاهش دهد. با این حال هرگز نظارت از شناگران آموزش دیده را متوقف نکنید. همیشه شناگران را بدون توجه به سطح شنا و مهارتشان تحت نظر بگیرید.

خطرات آب‌های آزاد را در نظر بگیرید

شنا کردن در آب‌های طبیعی با شنا کردن در استخر کاملا متفاوت است. رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دریاها دارای خطرات پنهانی هستند که می‌توانند جان شما را به خطر بیاندازند. اصلی‌ترین خطر آب‌های طبیعی، جریانات آب موجود در آن‌ها است. حتی جریان‌های نه قوی رودخانه نیز می‌تواند باعث غرق شدن شناگران شود. خطرات دیگر مانند سنگ‌ها، مرجان‌ها، پوشش گیاهی و حیوانات را نیز باید در نظر بگیرید.

در هنگام غرق شدن در آب چه کارهایی انجام دهیم؟

غرق شدن یک شرایط کاملا ترسناک است و آدم در هنگام غرق شدن سعی می‌کند که دهان خود را بیرون از آب نگه دارد و اغلب غرق شدن یک فرد برای دیگران به سختی قابل تشخیص می‌باشد. اما در چنین شرایطی باید چه کاری انجام داد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت مطمئنا حفظ خونسردی و انجام کارهایی که به نجات شما کمک می‌کند، بسیار سخت خواهد بود. با این حال اگر بتوانید خونسردی خودتان را حفظ کنید، بر ترس‌تان غلبه کنید و نکاتی را که در ادامه در اختیار‌تان می‌گذاریم را رعایت نمایید، احتمال نجات یافتن‌تان بسیار افزایش پیدا می‌کند. اول از همه، هنگام غرق شدن سعی کنید وحشت زده نشوید. سر خود را به بالای سطح آب ببرید و به درستی نفس بکشید. در صورتی که ریه‌های شما از هوا پر شود، راحت‌تر شناور خواهید شد. کفش، کیف و لوازم سنگین را از خودتان جدا کنید. اگر افرادی در نزدیکی شما هستند، برای جلب توجه آن‌ها فریاد بزنید، دست تکان دهید یا آب بپاشید. اگر خسته هستید، بر روی پشت دراز بکشید و سر خود را رو به آسمان نگه دارید. در شرایط عادی یک فرد می‌تواند حداکثر تا ۲ الی ۳ ساعت بر روی آب شناور شود. آرامش خود را حفظ کنید. ماهیچه‌های منقبض نسبت به ماهیچه‌های شل به اکسیژن بیشتری نیاز دارند. سعی کنید به آرامی تا لبه استخر یا رودخانه شنا کنید تا کنترل خود را بدست بیاورید.

در صورت گیر افتادن در جریان رودخانه، سعی کنید به روی پشت دراز بکشید و با دراز کردن یکی از بازوهایتان و قرار دادن آن در کنار سر و در امداد بدن، خودتان را با کمک جریان آب به سمت ساحل حرکت دهید.