ترامپ و توطئه بزرگ برای آینده آمریکا؟

به گزارش پارسینه؛ چهار ماه از حضور ترامپ در کرسی ریاست جمهوری آمریکا می گذرد و او در همین زمان کوتاه، سیلی از آشوب و تنش را به سیاست داخلی و خارجی این کشور تحمیل کرده است. او با رویکردهای پیش‌بینی ناپذیر و در عین حال تهاجمی خود، تا حد زیادی آمریکا و عرصه حکمرانی این کشور را از توازن انداخته و موجب شده تا بسیاری از تحلیلگران و اندیشمندان، نسبت به آینده آمریکا و مناسبات حاکم بر آن، ابراز نگرانی کنند.

ترامپ در مورد هر پرونده ای به نحوی رفتار می کند که انگار طرف های مقابل او باید صرفا بله قربان گوهای وی باشند و او را در قامت پادشاهی ببینند که عدم تبعیت از اوامر او می تواند تبعات مهلکی را به همراه داشته باشد. با این همه، ورای تمامی این مسائل، عده ای نیز معتقدند که ترامپ صرفا برای چهار سال آتی که در قدرت است، برنامه ندارد و چشم اندازهای گسترده‌تری را برای خود و متحدانش ترسیم کرده است.

موضوعی که کم از طراحی یک توطئه بزرگ برای آینده آمریکا ندارد. استدلال طیف های حامی این ایده، بر چند گزاره راهبردی استوار است.

اول اینکه آن ها می گویند ترامپ نشان داده که صرفا یک کنشگر سیاسی نیست. او سازنده برَند خاص خود یعنی ترامپیسم است. ترامپیسم یک ایدئولوژی است که ترکیبی از سبک حکمرانی، سبک زندگی و سبک مبارزه با ساختار است. ترامپ با همین رویکرد بود که توانست حزب جمهوریخواه را به تسخیر خودش درآورد. او یک ایسمِ جدی را در عرصه سیاست و جامعه آمریکا ساخته و پرورده کرده است.

موضوعی که می تواند حتی با خروج رسمی وی از قدرت، به شیوه های مختلف و غیررسمی، تداوم نفوذ او در صحنه قدرت سیاسی کشورش را به همراه داشته باشد و بی توجهی به ترامپیسم را به موضوعی توام با هزینه در آمریکا تبدیل کند.

نکته دوم اینکه ترامپ به نحوی جدی معطوف به کادرسازی در آمریکا است. او شماری از اعضای خانواده خود نظیر دونالد جونیور یا ایوانکا ترامپ را وارد فضای عمومی و سیاسی کرده و از طیفی از سیاستمداران وفادار به خود نظیر ران دی سانتیس، مارجوری تیلور گرین، و مت گاتز نیز حمایت می کند.

ورای همه این ها، او با حزب جمهوریخواه سنتی و اعضای آن نیز درگیری دارد و سعی می کند تا حزب را به طور کامل به دست بگیرد. این بدان معناست که ترامپ به دنبال ساخت گفتمان و نفوذش پس از خروج از قدرت است. از چشم اندازی کلی نیز این یعنی ترامپ برای آینده آمریکا برنامه ها دارد.

و مساله سوم اینکه ترامپ نشانه های جدی نشان داده که به دنبال تعدیل برخی مفاد قانمون اساسی آمریکا با هدف توسعه دامنه نفوذ خود و متحدانش است. این مساله به قدری جدی است که برخی از منتقدان ترامپ آن را تلاش های رئیس جمهور فعلی آمریکا برای "پوتینیزه کردن" سیاست در آمریکا توصیف می کنند.

واقعیت این است که ترامپ قویا سعی دارد سازوکارهای قانونی و ساختاری در آمریکا را دستخوش تغییر کند. همان سازوکارهایی که نظام حکمرانی در آمریکا بر آن ها بنیان نهاده شده و دهه ها، مناسبات قدرت در این کشور را متوازن و تعریف کرده است. از این رو، ترامپ را صرفا نباید یک فرد دید، او در حال جا انداختنِ یک ایسمِ خطرناک برای آمریکا و آینده حکمرانی در این کشور است.